เมื่อวันเสาร์ – อาทิตย์ ไปงานแต่งน้องชายมาล่ะ
ขับรถไปเองกับพ่อแม่ และอ๋อย
แวะกินปลาเผาที่เขื่อนลำตะคอง หลังจากที่เมื่อเดือนที่แล้วอยากกินจนน้ำลายยืด
แต่เจอมติคัดค้านของสมาชิกในรถที่ไปขอนแก่นด้วยกัน (ทั้งที่เป็นคนขับ)
เลยได้แต่มองร้านอาหารริมเขื่อนตาละห้อย.....แทนที่จะมองถนน
หลังจากกินปลาจนหนำใจ ก็ต้องรีบไปต่อ เพราะน้องชายโทรมาหลายครั้งจนแม่ปลื้มใจว่าลูกชายสุดที่รักเป็นห่วง
แต่โดนเราทำลายความฝันด้วยการบอกว่า มันกลัวสินสอดไปไม่ถึงอะดิ...
ขับรถไปเองกับพ่อแม่ และอ๋อย
แวะกินปลาเผาที่เขื่อนลำตะคอง หลังจากที่เมื่อเดือนที่แล้วอยากกินจนน้ำลายยืด
แต่เจอมติคัดค้านของสมาชิกในรถที่ไปขอนแก่นด้วยกัน (ทั้งที่เป็นคนขับ)
เลยได้แต่มองร้านอาหารริมเขื่อนตาละห้อย.....แทนที่จะมองถนน
หลังจากกินปลาจนหนำใจ ก็ต้องรีบไปต่อ เพราะน้องชายโทรมาหลายครั้งจนแม่ปลื้มใจว่าลูกชายสุดที่รักเป็นห่วง
แต่โดนเราทำลายความฝันด้วยการบอกว่า มันกลัวสินสอดไปไม่ถึงอะดิ...
ถึงบ้านเจ้าสาวเอาบ่าย 2
อากาศร้อนมากจนไม่มีอะไรดีกว่า อำอ๋อยว่าคืนนี้เราต้องนอนกางมุ้งกัน
และต้องเดินไปหาบน้ำมาอาบเอง.........ที่บึงไกลมาก... ทำเอาอ๋อยอึ้ง
ล่วงเข้าตอนเย็น เจ้าบ่าวตัวดีเอากล้อง VDO มายื่นให้ แล้วบอกว่าให้ถ่ายในงานให้ด้วย ว่าแล้วก็สอนวิธีใช้งานกันสดๆ
แต่ต้องแบ่งให้เป็นหน้าที่อ๋อย (เหวอไปแล้ว) เพราะเราต้องถ่ายภาพนิ่งด้วยกล้องตัวเก่ง
เช้าวันรุ่งขึ้นช่างภาพ และช่าง VDO (มือใหม่) ก็เริ่มทำงาน ตั้งแต่พิธีปูที่นอน พิธีสงฆ์ แห่ขันหมาก ส่งตัว เลี้ยงโต๊ะลาว ไปจนเสร็จงานตอนเที่ยงที่มีเลี้ยงโต๊ะจีน
คราวหน้าชวนอ๋อยไปไหน มันก็คงคิดหนักแล้วล่ะ.........กลัวโดนหลอกไปใช้งาน
อ้อ..แต่คงไม่มีคราวหน้าแล้ว เพราะมีน้องชายอยู่คนเดียว
ถ้ามันแต่งหนเดียวอย่างที่พูดในงานเลี้ยงน่ะนะ
