Sunday, October 28, 2007

ไปจับปูใส่กระด้ง ที่เพชรริมธารรีสอร์ท เพชรบุรี

เสาร์อาทิตย์นี้ (27 - 28 ต.ค.) ไป OD กับ ร.พ. มา ที่เขื่อนแก่งกระจาน เพชรบุรี


หลังจากเล่าไปแล้วว่าไปดูสถานที่ แล้วก็ได้เพชรริมธารรีสอร์ท แห่งนี้ สำหรับรองรับพวกเรา 2 รุ่น รุ่นละร้อยกว่าชีวิต


นรกเริ่มจาก..เอ๊ย การเดินทางเริ่มจาก ตื่นแต่เช้ามืด (ตี 4 ) เพื่อไปขึ้นรถตู้ของ ร.พ. ไปจัดเตรียมสถานที่ก่อนที่รถบัสอีก 2 คันจะพาเจ้าหน้าที่คนอื่นตามไปท่องเที่ยว เอ๊ย อบรมเพื่อพัฒนาศักยภาพบุคลากร (OD)


ยังไม่ทันได้ขึ้นรถ ก็โดนสมาชิกที่มากันแต่เช้า ล้อมตัวไว้


"ไหนอ่ะ ป้ายชื่อติดกระเป๋า"


"ไหนอ่ะ รถคันที่ 1 คันที่ 2 ไม่เห็นมีป้ายติด"


นี่มานไม่ใช่หน้าที่เค้าน้า T-T


แต่มองไปทางไหนก็ไม่มี สต๊าฟเลยซักคน นอกจากตูคนเดียว เลยต้องคุ้ยหาของให้อย่างทุลักทุเล



หนีขึ้นรถตู้ได้ก็แวะรับสมาชิกรถตู้คนอื่นๆ จนครบ แล้วก็บ่ายหน้าไปรับข้าวกล่องที่ปั๊มเจ๊ท ราชบุรี


........มีเพียงลมหนาว และความว่างเปล่า...............................


"ฮัลโหล พี่~ ข้าวอยู่ไหน"


"พจเหรอ .......นี่พี่อยู่นครปฐมอ่ะ กำลังจะไปเอาข้าวกล่อง ที่ร้านปฐมโภชนา" ......................แป่ว



งั้นพวกเราไปหาข้าวกินเองก็ได้ พวกเราสรุป แต่แล้วเหรัญญิกประจำทีมก็ท้วงขึ้นมา


"ไม่ได้อ่ะพจ เดี๋ยวเราต้องฝากเงินค่ารถทัวร์ไว้ที่รถข้าวด้วย"........................-_-'


........รอกันต่อไป ท่ามกลางลมหนาวและความว่างเปล่า..........................................



"ให้ทายอ้ะ ว่ารถบัสจะมาก่อน หรือรถข้าวจะมาก่อน"



แล้วรถข้าวก็มาก่อนอย่างฉิวเฉียด



พวกเราไปถึงรีสอร์ทก่อนรถบัสประมาณครึ่งชั่วโมง


พอรถบัสมาถึง กว่าจะต้อนทุกคนขึ้นห้องประชุมได้ ผ่านไปครึ่งชั่วโมง



ปัญหาต่อไปก็มาถึงเมื่อทางรีสอร์ทบอกว่าเราต้องแบ่งคนไป 2 ที่ คือล่องเรือในเขื่อนเพชร กับล่องแพยาง


จากที่ตกลงกันตั้งแต่แรกว่าจะได้ไปทั้ง 2 ที่


ต้องเข้าไปนับคน (ที่ยังมาไม่ครบ) แล้วก็ชี้แจงใหม่ให้เข้าใจว่าไปแค่ที่เดียวน้า..ตัวเอง


แต่สต๊าฟอีกฝ่ายก็ใช้เวลาที่เรานับคนนั้น ไปต่อรองใหม่จนได้ไปทั้ง 2 ที่ แต่ต้องจำกัดเวลา..............


นี่ตูเสียเวลาทำอะไรอยู่เนี่ย




หลังจากนั้นเราก็ลงเรือหางยาวไปชมวิวในเขื่อนอย่างเบิกบาน.............ท่ามกลางสายฝน


พอขึ้นจากเรือก็ไปท่าน้ำอีกที่เพื่อล่องแพยาง แต่งวดนี้เราขอบาย พักสักนิดจะดีกว่า


หลังจากนั้นก็พารถไปเก็บ เอ๊ย ไปรับพวกที่ล่องแพยางกลับรีสอร์ท



กำหนดการเดิมคือตอนเย็นจะมีกิจกรรมรอบกองไฟ


แต่ดินฟ้าอากาศก็ทำให้ทางรีสอร์ทจัดที่ในห้องอาหารให้แทน


โชคยังดีที่ กิจกรรมหลังกินข้าวเย็นนี้ค่อนข้างสนุก ทุกคนแด๊นซ์อย่างเมามัน



..........ผ่านไป 1 วัน..............เฮ้อ



วันที่ 2 เริ่มต้นด้วยความขมุกขะมัวของเมฆฝน


กำหนดการคือ ไปเที่ยวถ้ำเขาเตาหม้อกัน แต่ทางรีสอร์ทบอกว่าไม่ควรไปเพราะฝนตก ทางถ้ำจะลื่น


เลยคิดสถานที่กันใหม่ คือไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม


แต่ปรากฎว่ารถบัสไม่ไป บอกว่าไกลมาก เนื่องจากงวดนี้เราเหมาค่ารถและน้ำมัน โดยระบุเส้นทางที่จะไป พอเปลี่ยนเส้นทางปุ๊บคนขับก็มีอาการงอแง


งั้นไปเล่นน้ำกันที่เล่นแพยางกันเมื่อวานก็ได้.........มาอีก 1 ความเห็น


ก็เกือบจะตกลงกันอยู่แล้ว ถ้าฝนไปตกลงมาซะหนัก.............อะไรเฟ้ยเนี่ย


เพราะฉะนั้นทุกคนเลยแกร่วกันอยู่ที่รีสอร์ทจน 11.00 น.


รอไปรอมาซักนิดก็มีแดดบ้าง เลยถือโอกาสชวนพวกๆ ถ่ายรูปกัน









กินข้าวเที่ยงกันอย่างรวดเร็ว แล้วก็บอกลารีสอร์ทซะที


รถบัสมุ่งหน้าไปชะอำตามกำหนดเดิม หลังจากแดดออก


ส่วนเราและสมาชิกรถตู้...ไปช้อปคลายเครียดกันที่พรีเมี่ยมเอ๊าท์เลทกันดีกว่า


ไม่ได้อะไรอีกต่างหาก....



แวะซื้อขนมของฝากก่อนกลับบ้านอีกครั้ง



งวดหน้าตูไม่เป็นสต๊าฟอีกแล้วเฟ้ย...........ร้องบอกดังๆ กับฟ้าฝน

Friday, October 26, 2007

Tag 5 things u don't know about Photch

เหมือนกับแฉตัวเองงัยก็ไม่รู้ แต่เอาเหอะ tag กลับให้คนส่งด้วยหัวข้อเรื่องเดิม 555


เรื่องที่ใครก็ไม่รู้ (ถ้าไม่เล่า) ของพจนารถ


1. เราจะไม่กัดหรือเคี้ยวของแข็งด้วยฟันหน้า
ใครที่ไม่สังเกตจะไม่เห็นข้อนี้ และปกติเราก็จะกินข้าวเร็วแบบไม่ค่อยเคี้ยวอยู่แล้วด้วย
เรื่องของเรื่องก็คือตอนอยู่ ป.6 เล่นวอลเล่ย์กับเพื่อนแล้วหกล้มฟันหน้ากระแทกกับกระถางปูนของโรงเรียนจนฟันบิ่นเหลือครึ่งเดียวตามแนวแทยง เลยต้องไปใส่ฟันครอบ ตั้งแต่นั้นจะเคี้ยวอะไรก็ต้องระวัง แต่ก็ไม่ค่อยระวัง ฟันหลุดบ่อยๆ เวลาหลุดทีก็จะถูกกรอฟันที จนฟันเหลืออยู่นิดเดียวไม่ถึงครึ่งซี่เหมือนเก่า คราวนี้เลยต้องระวังสุดๆ


2. เฉียดตาย / พิการ หลายครั้งตอนเป็นเด็ก
จริงๆ แล้วเราเป็นเด็กน่ารักเรียบร้อยสุดๆ แต่ทำไมก็ไม่รู้เวลาแม่หรือพวกน้าๆ ที่เคยเลี้ยงตอนเด็กเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังทีไรเป็นต้องส่ายหน้ากันทุกคน
ตั้งแต่นั่งจักรยานเบาะเด็กด้านหน้าแล้วเอาเท้าแหย่เข้าไปขัดในซี่ล้อรถ จนรองเท้าพัง (แต่เท้ายังดีอยู่) และซี่ล้อหัก
ปีนขึ้นไปบนตู้กับข้าวเพื่อหาของกินแล้วทำตู้กับข้าวล้มมาทับ ดีที่ประตูตู้กางตั้งฉาก เลยค้ำตู้ไว้ไม่ให้ทับเด็กแสบ..เอ๊ย เด็กน่ารักที่อยู่ตรงกลางได้ แต่ของในตู้หล่นแตกเกือบหมด และตู้ก็โดนพ่อเลื่อยขาตู้ให้สั้นจุ๊ดจู๋ จะได้ไม่ล้มอีก


3. เกลียดครูมาก
ตอนเด็กๆ รู้สึกว่าครูไม่ค่อยยุติธรรม ทั้งที่ก็เป็นเด็กเรียน ตั้งแต่มีเรื่องใหญ่ตอนประถมที่แม่ไปว่าครูสอนภาษาอังกฤษ ว่าสอนไม่รู้เรื่อง ครูสอนสังคม (สงสัยพวกเดียวกัน) ก็มาหยิกน่าตาเฉย แถมดุเราอีก
ส่วนตอน ม.ต้น ครูสอนงานบ้านก็แว้ดขึ้นมาตอนที่เรา present เรื่องที่นอนใยมะพร้าว ว่าเนี่ยไม่เคยนอนที่นอนนุ่นแบบที่เขายัดแบบดีๆ แข็งๆ หรือไง รู้สึกว่าครูคนนั้นโลกทัศน์แคบและไม่รับฟังเด็กเลย แล้วก็เกลียดที่ว่าเราต่อหน้าเพื่อนคนอื่นๆ
ครูสอนบาสก็เหมือนจะเขม่นเรื่องอะไรก็ไม่รู้ กดเกรดจนได้ 2 ทั้งที่เราทำข้อสอบได้แน่นอน
และแค่กินน้ำในห้องเรียน ครูสุขศึกษา ก็ว่าซะจนร้องไห้
ดูๆ ไปก็เหมือนโชคไม่ดีเจอพวกครูเก็บกด มาระบายเอากับเด็กอ่ะ เลยค่อนข้างเกลียด


4. เลือกใส่สีเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับตามตำราพิชัยสงคราม
ยิ่งตอนรู้สึกว่าจิตตก อ่อนแอ หรือมีศัตรู จะเคร่งครัดเป็นพิเศษ
"วันอาทิตย์สิทธิโชคโฉลกดี เอาเครื่องสีแดงทรงเป็นมงคล
เครื่องวันจันทร์นั้นควรสีนวลขาว จะยืนยาวชันษาสถาผล
อังคารม่วงช่วงงามสีครามปน เป็นมงคลขัตติยาเข้าราวี
วันพุธสุดดีด้วยสีแสด กับเหลือบแปดปนประดับสลับสี
พฤหัสฯจัดเครื่องเขียวเหลืองดี วันศุกร์สีเมฆหมอกออกสงคราม
วันเสาร์ทรงดำจึงล้ำเลิศ แสนประเสริฐเสี้ยนศึกให้นึกขาม"


5. จริงๆ แล้วเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ขี้ใจน้อย เอาแต่ใจ และเข้ากับคนยาก แต่ยังมีข้อเสียกับข้อดีอื่นๆ ช่วยบดบังไว้ อย่างเช่น รักษาภาพลักษณ์ของตัวเองสุดฤทธิ์ เรื่องแสดงความเอาแต่ใจกับเข้ากับคนยากเลยไม่ค่อยเห็น แต่ถ้าอยู่ในครอบครัวหรือหมู่คนไม่รู้จักที่ไม่ต้องแอ๊บ ก็จะเห็นเหน่งๆ เรยล่ะ ส่วนความคิดที่ว่าเราเนี่ยช่างเป็นคนโชคดีก็ทำให้การมองโลกในแง่ร้ายเปลี่ยนเป็นความรอบคอบแทนในบางครั้ง อย่างเช่น ต้องเดินทางไกลคนเดียว ก็จะคิดไว้ก่อนว่าแย่จริง ไม่อยากไป ตกรถทำไง ฯลฯ เลยต้องคิด แผน 1 ถ้าตกรถจะ.. แผน2 หาวิธีอื่นไป.. แต่พอไปถึงแล้วก็จะคิดว่า...เฮ้อ เรานี่โชคดีจริง ไม่เจอเรื่องร้ายอย่างที่คิดไว้ อิ อิ

Monday, October 22, 2007

วันเกิดจุ๋ย 19 ต.ค. 50

วันนี้ (21 ต.ค.)ไปงานทำบุญวันเกิดจุ๋ย หลังจากเมื่อวานอ่วมอยู่ในกรุงเทพฯ เกือบ 8 ชั่วโมง แถมยังกินท้องแทบแตก

เกรงใจ๊ เกรงใจอ๋อย ที่อุตส่าห์ขับรถให้ เพื่อไปติดบนถนน 3 ชั่วโมง ระหว่างนั้นน้ำมันก็กำลังจะหมด หิวกันสุดฤทธิ์ และปวดขรี้ (อ๋อยนะ)

กินโออิชิกะเจ้าโอมเสร็จ ก็ยังต้องปุเลงไปหาปั๊มเติมน้ำมัน แล้วก็หาซื้อของขวัญวันเกิดให้จุ๋ย

ทีแรกกะจะไปซื้อที่เซ็นทรัลพระราม 3

แต่ไปๆ มาๆ หลงขะรับ

เลยต้องซมซานมาซื้อที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า ชายแดนที่ติดกับบ้านนอก (ตรงไหนฮึ...พี่ยี้) เหมือนเก่า

เลือกกันอยู่นานมาก ขนาดพาโอมมาช่วยเลือก (แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์)

ในที่สุดโอมกะอ๋อยก็เลือกได้กางเกงว่ายน้ำลายดอกที่ชวนให้นึกถึง........หน้าร้อน....... ชายหาด ..........และเกย์ -_-‘

เลือกไปเลือกมายังดีที่ได้เป็นสีเทาลายทหารแทน......เฮ่อ ......โล่งใจแทนจุ๋ย

หลังจากนั้นยังมีรายการจองตั๋วรถทัวร์กันที่สายใต้อีก

กว่าจะถึงบ้านก็โน่น 3 ทุ่ม แถมไม่ได้ไปงานสัปดาห์หนังสืออีกต่างหาก

วันรุ่งขึ้นอ๋อยก็ทำหน้าที่สารถีมารับไปบ้านจุ๋ยอีก พวกเราซื้อฝอยทองไปช่วยทำบุญ

ไปถึงเจ้าของงานก็เตรียมใช้ หลังจากเมื่อวานดันเปิดช่องบอกว่าจะให้ช่วยอะไรก็บอก

เลยต้องไปจัดขนมหวานกะปอกผลไม้

อ๋อย start ด้วยการกินข้าวเช้าเอาแรงซะ 2 จานก่อน

หลังจากนั้นพวกเราก็จัดกันตามมีตามเกิด จนคิดว่าเลี้ยงพระครั้งนี้จะได้บุญมั๊ยเนี่ย
เพื่อนๆ เราก็มีเอก พาลูกเมียมาด้วย

หลังจากนั้น.....ไม่อยากจะเชื่อว่ายังต้องเป็นช่างภาพจำเป็นถ่ายรูปให้ด้วย

ได้แต่เตือนจุ๋ยว่างานทำบุญนี่ต้องสำรวม NO NUDE นะยะ

ที่ฮากว่านั้น เพื่อนๆ จุ๋ยที่ทำงานก็มากันอีก 3 คน

มาถึงก็ทักอ๋อยเรยว่า นี่ใช่มั๊ย แฟนเก่าจุ๋ย เห็นมีรูปอยู่ที่โต๊ะทำงาน

เจ้าภาพทำหน้าบอกไม่ถูก 555

หลังจากนั้นก็รวมหัวกับพวกเราแซวจุ๋ยอย่างเมามัน จนกินข้าวอิ่ม


มีรูปนางแบบ คือน้องฟ้า ลูกสาวเอก (ชื่อเดียวกะนางงามจักรยาน เอ๊ย จักรวาล ซะด้วย)

ที่อยู่ดีๆ ก็มาทำหนิดหนมกะเค้า จูงมือกันอย่างดิบดีเพื่อไปถ่ายรูปให้หนูหน่อย

Monday, October 08, 2007

เหนื่อย เครียด กิน(เข้าปาย)

ระยะนี้รู้สึกว่าทำงานเยอะมั่กๆ ทั้งขายยา อาทิตย์ละ 4 ครั้ง อยู่เวรเช้า - เย็น อาทิตย์ละ 2 วัน แล้วก็เวรทั้งวันวันอาทิตย์อีก.........เฮ่อ
นี่ตูทำบ้าอะไรอยู่ฟะเนี่ย

เดี๋ยวนี้กลับมาบ้านถ้าไม่ปักหลักอยู่หน้าคอม (ช่วงต้นอาทิตย์) ก็จะหลับคร่อก แบบหมดแรง (ช่วงปลายอาทิตย์)
ทีแรกตั้งใจจะบอกเลิกขายยาร้านที่นครชัยศรี
........ก็เคยบอกไปแล้วอ่ะนะ
แต่พี่เจ้าของร้าน ชื่อพี่ติ๋ม เป็นหัวหน้าเภสัชอยู่ที่ รพ.นครชัยศรี ขอร้องว่าให้ช่วยกันไปพลางๆ ก่อน
แหม..ไอ้เราก็เคยไปฝึกงานกะแกอ่ะนะ แถมแกบอกว่าวันไหนเหนื่อยก็ให้บอก
แต่ส่วนใหญ่แกจะโทรมาจิกซะมากกว่า ว่าอยู่เลยเวลาให้ทีนะ หรือมาอยู่เพิ่มวันนั้นวันนี้ด้วยนะ
.....เฮ่อ...........
ตอนนี้ที่ทำแก้เซ็งไปวันๆ ก็แค่เปลี่ยนริงโทนตอนพี่ติ๋มโทรมาให้เป็นเพลง "เสียเวลา ก็เสียเวลาออก อย่างนี้ต้องลาออก..." ว่ะ 555

ถ้าอารมณ์ดีแล้วค่อยเปลี่ยนเป็น "ไม่เคยรักใครเท่าติ๋ม..." ก็แล้วกันเนอะ พี่ติ๋มเนอะ

แต่ประหลาดมาก แทนที่จะผอม กลับน้ำหนักขึ้น


เครียด




เหนื่อย


กิน

จริง จริ๊ง เรยเรา

Saturday, October 06, 2007

ชิงโชคแพคเกจที่พักพร้อมอาหารกับ FM One 103.5

มีโทรศัพท์มาอีกแร้ว..........

คราวนี้บอกว่าคุณคือผู้โชคดีได้รับการคัดเลือกให้ส่งใบสมัครไปร่วมชิงรางวัลที่พัก 3 วัน 2 คืน พร้อมทำกิจกรรมกับคลื่นวิทยุ FM one 103.5 ที่โรงแรม Holiday Inn Resort Regent Beach ชะอำ

แล้วก็ส่งใบสมัครมาให้กรอกทาง e-mail พร้อมทั้งบอกว่า พี่..ช่วยตอบให้สนุกสนานและเป็นตัวของตัวเอง เต็มทึ่เรยนะคะ


คำถามและคำตอบก็มีมีว่ายังงี้แหละค่า

- กองทะเบียนราษฎร์เรียกคุณว่าอย่างไร
เรียกว่า “คนต่อไป..เชิญค่ะ” แต่ถ้าอ่านตามบัตรประชาชน คือ น.ส. พจนารถ โตประศรี

- พ่อแม่เรียกคุณว่า
ลูกหมูของแม่

- เพื่อนสนิทเรียกคุณว่า
พจ แต่บางทีจะมีคำนำหน้าว่า ไอ้ อี นัง ฯลฯ ตามอารมณ์ของพวกมัน

- อาบน้ำร้อนมากี่ปีแล้ว
ซื้อเครื่องทำน้ำอุ่นมา 10 ปีได้ แต่อาบน้ำร้อนนี่ยังไม่เคยเพราะกลัวสุก

- คุณชอบผู้ชายหรือผู้หญิง
ชอบคนหน้าตาดี ทั้งผู้ชายและผู้หญิง (นี่เรายังปกติอยู่ใช่มั๊ยเนี่ย...ตัวเอง)

- อยากได้ยินเสียงคุณต้องทำยังไง
ลองหาอะไรมาปาที่ศีรษะสิคะ

- ไปรษณีย์อิเล็กโทรนิกส์ของคุณ
เห็นเค้าเรียกตัวเองว่า Gmail, Hotmail, Yahoo นะ
แต่ที่อยู่อิเล็กโทรนิกส์ (คือคำแปลของ e-mail address ใช่ไหม) ที่ใช้บ่อยคือ
photch@gmail.com

- อกหักพักบ้านไหน
ต้องถามพี่ก๊อตจักรพรรณ์ เพราะแกเคยร้องว่าคนอกหักพักบ้านนี้
ส่วนตัวเองยังไม่เคยอกหัก เพราะยังไม่เคยมีใครมาจีบ....อะฮื้อ T-T


- คุณเป็นคนมีคลาสแค่ไหน
ไม่มีซักคลาสไม่ว่าจะเป็น C E หรือ S- class

- แล้วคลาสคุณอยู่ที่ไหน
ฝากจอดไว้ที่โชว์รูมก่อน

- โตขึ้นคุณอยากเป็นอะไร
เป็นผู้เป็นคน

- พอโตแล้วคุณได้เป็นอะไร
โตขึ้นทั้งตัวเลยกลายเป็น อีอ้วน

- เครื่องตอกบัตรที่คุณใช้อยู่ที่ไหน
อะไรคือเครื่องตอกบัตร หญิงไม่เข้าจาย?? แต่ถ้าตอกใจ ต้องเพลงคลื่น 103.5 ........โดน...นนนนนน

- อัจฉริยะภาพของคุณคืออะไร
ปั้นน้ำให้เป็นตัว


- ว่างๆ ชอบทำอะไร
อ่านหนังสือ ฟังเพลง เล่นเนต ท่องเที่ยว และขุดหลุมรักรอหนุ่ม

- สรรพคุณเบ็ดเตล็ดของคุณ
“หน้าตาไม่ดี ดวงดี"


1. ถ้าคุณได้ร่วมเดินทางใน Happy Holiday คุณจะทำหน้า Happy แบบไหน

ทำหน้าแบบท่านนายกสุรยุทธ์ คือ ผมพอแล้ว ได้เป็น เอ๊ย ได้ไปครั้งนี้ก็เพียงพอแล้ว


2. คุณเห็นอะไรในภาพนี้บ้าง

ข้อความด้านล่างควรให้ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ อ่านประกอบจะได้อารมณ์มาก

“ภาพนี้เป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งของตัวตน การขจัดความขัดแย้งและอัตตาในตัวตนจะทำได้เมื่อจิตของเรานิ่งดีแล้วไม่ปรารถนาอย่างอื่น ความสุขก็จะปรากฏออกมาเอง เข้าใจใช่มั๊ย ความสุขน่ะ มันก็เหมือนที่สื่อออกมาเป็นใบไม้สีเขียวด้านข้าง หรือเปรียบกับโทรศัพท์น่ะ อะไรนะ แฮ้ปปี้ใช่มั๊ย แฮ้ปปี้น่ะมันก็คือความสุขไง”

1. เลข 1 ที่คุณเห็นอยู่นี้ คุณคิดว่านี่คือจำนวนของอะไร มีความหมายยังไง
จำนวนของความประทับใจ ..เป็นลำดับที่ ของคลื่นวิทยุ
ก็แปลว่า (F M one ) หนึ่งในใจคุณงัย (เชลียร์หน่อย คงไม่เว่อร์ไปหรอกนะ)



4. FM ONE คุณคิดว่ามันคือ “วัน” อะไร
วันแห่งวันสุขของทุกคน (Happy day) หรือคุณคิดว่ามันเป็นวันแห่งความรัก...นั่นมันแพนเค้กแร้ว


5. คุณเห็นรอยยิ้มนี้เป็นรอยยิ้มของอะไร
คนเป็นโรคปากนกกระจอก!!


6. เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคืออะไร
คือกระเบื้อง 5ห่วง (ทนหายห่วง)

7. จงแต่งประโยคจากคำต่อไปนี้ Happy / แอ๊บแบ๊ว / กิ๊ก / Holiday / เวิ่นเว้อ

หลังจากที่กิจกรรม Happy holiday กับคลื่น F M one ได้ดำเนินมาถึงรอบแรกของการคัดเลือก เหล่าดีเจประจำคลื่นก็ได้ทำการค้นหาน้องๆ แอ๊บแบ๊ว ทั้งหลายที่หลงเข้ามาสมัคร คาดว่า หนุ่มใหญ่ สาวใหญ่ท่าทางเวิ่นเว้อทั้งหลายคงจะตกรอบกันระนาวอยู่ รอบต่อไปสำหรับผู้ที่ผ่านด่านคารมจากใบสมัครแล้วคงจะต้องพบกับด่านหน้าตาที่ควรจะต้องใสกิ๊ก เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศน้ำใส หาดสวยกันที่ชะอำ ติดตามความเคลื่อนไหวของกิจกรรมนี้ได้ทุกๆช่วงดีเจ ที่ FM one 103.5 นะคะ

8. ถ้าคุณเจอตะเกียงวิเศษ คุณจะขอพรอะไร 3 ข้อ
1. ขอให้เจอเจ้าชายในฝัน
2. ขอให้อยู่ในอ้อมแขนของเค้านานๆ
3. ขอให้เจอทีมงาน FM one หน้าตาดี

9. หากคุณได้เป็น 1 ในผู้ผ่านการคัดเลือก ซึ่งจะเดินทางในวันที่ 26-28 ต.ค. ตรงกับวันศุกร์-อาทิตย์ คุณจะมีวิธีลางานกับเจ้านายอย่างไร

26 ต.ค. 50
เจ้านายคะ
กว่าเจ้านายจะได้เห็นจดหมายฉบับนี้ หนูคงจากมาไกลมากแล้ว แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ตั้งแต่ทำงานมาเจ้านายไม่เคยทำอะไรให้หนูต้องน้อยเนื้อต่ำใจเลย ถึงแม้ว่าหนูจะมาทำงานสายบ้าง ชงกาแฟให้นายโดยพลั้งเผลอคิดว่าเกลือเป็นน้ำตาลบ้าง แต่หนูก็ไม่เคยเก็บเอามาคิดเล็กคิดน้อย เพียงแต่ในครั้งนี้เป็นโอกาสเดียวที่หนูจะได้ไปทะเลพร้อมกับ..ผู้ชายกลุ่มใหญ่ หวังว่านายคงไม่คิดว่าหนูทอดทิ้งงานนะคะ สุดท้ายนี้ขอให้นายรักษาสุขภาพให้แข็งแรงนะคะ แล้วหนูจะซื้อโออิชิกรีนทีที่เจ้านายชอบมาเป็นของฝากค่ะ
รักเจ้านายเสมอ จุ๊บ จุ๊บ
พจเองค่ะ

ปล. ถ้าหนูไม่กลับมาหลังจากวันที่ 28 ต.ค. ก็ขอให้นายคิดเสียว่าเรามีวาสนาต่อกันเพียงเท่านี้ และหนูคงได้พบคนที่ตามหาแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องแจ้งความนะคะ เพราะทาง F M one ไม่ได้ล่อลวงหนูไปแต่อย่างใด

10. คำถามข้อสุดท้าย คุณคิดว่าเราจะถามว่าอะไร
รับขนมจีบ ซาลาเปาเพิ่มไหมคะ?

งวดนี้ตั้งใจส่งไปเล่นๆ นะ เพราะว่าวันที่ไปคือ 26 - 28 ต.ค. นี้ ดันตรงกับวันที่จะไป OD กับโรงพยาบาลอ่ะดิ ถ้าได้ก็ทุกขลาภเลยเนี่ย