Saturday, May 24, 2008

กินกระหน่ำอีกแร้ว

วันนี้ไปกินพิซซ่าที่ร้านสโนว์ไวท์กะอ๋อย...ฉลองชัยไขมันต่ำ

กิน กิน กิน

จนโต๊ะข้างๆ มองว่ามันมากันแค่ 2 คนนะเนี่ย

อิ่มจนท้องจะแตก

แล้วก็ไปร้านกิจชัยต่อ

เค้าเอาน้ำลำไยเย็นฉ่ำมาเลี้ยง...

ก็กินอีกอย่างไม่ลังเล

.....อะฮื้อ..........

เรานี่มันเด็กกินง่ายจิงๆ ใครให้กินอะไรก็กินง่ะ

Friday, May 23, 2008

เมื่อความซวยมาเคาะประตู


เดือนนี้นับว่ามีแต่เรื่องให้หนักใจตลอด

ตั้งกะพาคุณหมาไปทำหมันกัน ได้ 4 - 5 วัน มันก็แผลแตกทั้งภายในภายนอก ต้องเอาไปเย็บกันอีกครั้ง แถมต้องฝากให้อยู่ที่คลินิกด้วย

พร้อมๆ กันก็เกิดปวดท้องข้างขวา กินยาหนแรก แพ้...ปากเจ่อเรย กินหน 2 เลยต้องเลี่ยงไปกลุ่มอื่น แต่กินหลายตัว

ผ่านไป 1 อาทิตย์ ก็ยังรู้สึกปวดอยู่ แถมนอนไม่ค่อยหลับ เป็นห่วงหมาด้วย

และยังต้องคอยกระเบียดกระเสียร เพราะต้องเอาเงินไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้กะแม่ มีคุณหมามาช่วยเพิ่มค่าใช้จ่ายอีก

จนเกือบๆ จะไปแระ ทัวร์โทรมาบอกว่าโทดทีคับพี่ มีคน cancel ไป 4 คน ทัวร์เราคงไม่ออก...แป่ว

กลัวว่าคุณนายสุนีย์จะวีนที่ไม่ได้ไป (เพราะอุตส่าห์ลงทุนซื้อรองเท้าผ้าใบไซส์เด็กมาใส่เดิน) แต่ก็ดีที่บอกว่าไปปลายปีก็ได้

เลยไปหาหมอเรื่องปวดท้องได้ซะที (ทีแรกกลัวว่าจะถึงขั้นนอน รพ. แล้วอดไปเที่ยว เลยไปถึงโดนยึดค่ามัดจำเที่ยวด้วย)

หมอก็ให้ ultrasound กับเจาะเลือดแบบละเอียด

หลัง ultrasound หมอบอกสงสัย cyst แต่ยังไม่มั่นใจเพราะอ่านผลจากเครื่องไม่ค่อยเก่ง (อาจจะเป็นอึก็ได้) เลยรอผลเลือด

แต่พอผลเลือดออกมาปกติ แกก็เลยบอกว่าถ้ายังปวดอยู่ก็ให้ปรึกษาหมอสูติฯ อีกคนที่ชำนาญอ่านผลมากกว่า

ส่วนผลเลือดที่ว่า นอกจากปกติจนผิดปกติแล้ว ทุกคนลงความเห็นว่าเครื่องตรวจน่าจะพัง

...ไม่อยากจะเชื่อว่าคลอเลสเตอรอลของพจเนี่ยนะ 127 (ค่าปกติ 150 - 200) ไตรกลีเซอไรด์เนี่ยนะ 43 (ค่าปกติ 30 - 120)...

เครื่องพังชัวร์..................ป๊าดธ่อ

ทำม่ะ พจจะ low fat มั่งไม่ได้รึง่ะ

Saturday, May 17, 2008

พาคุณหมาไปขึ้นเขียงล่ะ2

เมื่อวานนี้แห้วไปทีนึงแระ กะการพามะหมาไปทำหมัน

ก็บ่นกันว่าจะพามันไปเมารถอีก ไม่ค่อยอยากเลย

คุณนายสุนีย์ก็เลยแนะนำให้พาไปคลินิกสัตว์ที่ท่านา

วันนี้ขายยาเสร็จก็เลยไปสอบถามดู ปรากฎว่าเค้าให้พามาทำได้เลย

เลือดก็ไม่ต้องตรวจด้วย

ก็เลย..เอาวะ ไม่ไกลบ้าน

ตอนบ่ายโมงก็เลยพาเจ้า 2 ตัว ออกไปกันอีกครั้ง คราวนี้ยังไม่ทันได้เมารถ

แต่มะหมาของเราคงแปลกถิ่น หรือมีลางสังหรณ์ก็ไม่รู้

เข้าไปในคลินิกได้ หมอบกันตัวสั่น

เดือดร้อนให้ต้องอุ้มไปอุ้มมาให้เค้าฉีดยา วางยา

เด็กในร้านไม่ค่อยกล้าอุ้มมัน เพราะพอถามได้ความว่าเป็นบางแก้วก็รีบบอก

"บางแก้ว..หนูไม่ไว้ใจอ่ะพี่ ช่วยจับมันให้หน่อยละกัน"

ดีที่วางยาสลบแล้วไม่ต้องช่วยจับต่อ เพราะเราเองขืนเห็นเลือดอาจมีเป็นลมซะอีก

กว่าจะเสร็จก็เกือบ 2 ชั่วโมง สำหรับ 2 ตัว

มาถึงบ้าน ฟื้นได้ ก็พากันเดินโซเซ ข้าวปลาไม่กิน

ทำเอาเราเริ่มวิตกจริต ว่ามันจะเป็นไรมั๊ยเนี่ย?

ได้แต่รอว่าอีก 10 วันตัดไหม ทุกอย่างจะดีขึ้น

Friday, May 16, 2008

พาคุณหมาไปขึ้นเขียงล่ะ


วันนี้อุตส่าห์หยุดงานครึ่งวันบ่าย จะพามะมอม กับมะแมม มะหมาที่บ้านไปเจาะเลือดเตรียมทำหมัน

หลังจากตอนเช้าพาพ่อกะแม่ไปเจาะเลือดตรวจร่างกายที่ รพ. แล้ว

ไปกันถึง รพ. สัตว์ของ ม.มหิดล ศาลายาโน่น

ยังไม่ถึงครึ่งทาง มะแมมก็อ้วกออกมากองเบ้อเร่อ ดีที่พ่อยังจับมันอ้วกบนผ้ายางพื้นรถได้

(พ่อ) เลยเปียกอ้วกมันไม่เยอะ ส่วนเจ้ามอมไม่อ้วก แต่นอนน้ำลายฟูมปาก

เค้าอุตส่าห์ขับรถช้าๆ เปิดกระจกให้ลมเข้าแล้วนา

พอไปถึงปุ๊บ ก็อุ้มพวกมันลงมาพักกันบนพื้นหญ้า ก่อนจะขึ้นไปติดต่อ

ปรากฎว่าวันศุกร์บ่ายเค้าไม่ทำงานกันซะอีก (ทำไมเหมือนห้องฟัน รพ. เรางี้ฟะ)

เลยไปเสียเที่ยว และอุตส่าห์เลี่ยงเสาร์-อาทิตย์ ก็กลายเป็นว่าเปิดทุกวันซะอีก ....เฮ้อ

กลับมาถึงบ้าน เลยมีหมา 2 ตัว โซเซลงจากรถ แล้วก็เดินหายกันไปเรย

ต้องเอาขนมไปง้อถึงจะมานั่งดีด้วย

ไม่รู้ว่าคราวหน้าจะยอมกระดี๊กระด๊าขึ้นรถไปด้วยดีๆ หรือเปล่า

Monday, May 12, 2008

เก็บหนังมาเล่า เม้าท์เอามัน


"Coffee Prince"

ไม่ค่อยได้ดูหนังเกาหลีกะเขาหรอก เพราะเป็นพวกไม่มีความอดทน ขืนรอดูหนังเป็นสิบๆ ร้อยๆ ตอน คงทนรอตอนจบไม่ไหว ทุบทีวีพังไปซะก่อน

เพราะฉะนั้นบางเรื่องที่ทำท่าจะสนุก ก็จะซื้อหนังสือเรื่องย่อละครมาอ่านซะ ตามประสาคนใจร้อน (เคยขว้างหนังสือประเภทที่ตอนจบประมาณ...พระเอกจะตัดสินใจอย่างไร หรือ รักของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามได้ทางทีวีช่อง...ตูอุตส่าห์เสียเงินซื้อมานะเฟ้ย ดั๊นไม่บอกตอนจบ)

เรื่องรักวุ่นวายเจ้าชายกาแฟนี่ก็เป็นอีกเรื่องนึงที่ไม่ได้ดู..ถ้าเด็กๆ ในห้องยาไม่เปิดให้ดู

ดูไปดูมา นางเอกหน้าตาคุ้นๆ ฟ่ะ อ้อ เคยเล่นเรื่อง"เจ้าหญิงวุ่นวาย เจ้าชายเย็นชา" นี่เอง

แต่อย่างไรก็ดี มาดูเอาตอนใกล้ๆ จบแล้ว ประมาณว่าพระเอกจับได้ว่านางเอกเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา แล้วก็โกรธใหญ่

ก็เลยมีรายการพากษ์อย่างเมามัน...ประมาณว่า

"ชั้นไม่คิดว่าเธอจะหลอกชั้นด้าย ออกไปห่างๆ นะนังชะนี"

หรือว่า

"ชั้นอุตส่าห์ทำใจอยู่ตั้งนาน ว่าเป็นเกย์แน่แล้ว แต่เธอก็มาหลอกชั้นได้เนี่ย"

จนเด็กๆ บอกว่า เจ๊..พอเหอะ จะดูหนังง่ะ

Monday, May 05, 2008

พรรคพวกเค้ามีบ้านใหม่กันแล้วง่ะ

หมู่นี้นอกจากจะไปเที่ยวเป็นงานประจำแล้ว

ยังมีงานอดิเรกไปตามบ้าน (ใหม่) ของพวกๆ กันแบบถี่ยิบ




ตั้งแต่บ้านใหม่ของพี่นาต-พี่โก้
ที่กฤษดานคร นครชัยศรี



คอนโด (เฉพาะตกแต่งก็) เรือนล้านของจุ๋ย
ที่บ้านกลางกรุง ราชเทวี




บ้านใหม่เปี่ยมศักดิ์-นงนุช
ที่บ้านนันทวัน land&house ราชพฤกษ์







เมื่อไหร่จะมีรูปถ่ายร้านขายยาใหม่ๆ ของเค้าบ้างล่ะเนี่ย ~อะฮื้อ....~

Saturday, May 03, 2008

อบรม New drug ที่เชียงใหม่

หลังกลับจากอบรมที่ รร. เอเชีย เราก็ขึ้นเครื่องไปอบรมที่เชียงใหม่กับเปี่ยมและกวงต่อ

คราวนี้เป็นหนแรกที่ขึ้นเครื่องบินไปอบรม ทุกทีจะไปรถไฟนอนกัน 12 ชม.

วันแรกๆ กินกันแต่ที่ food center ห้างเซ็นทรัลกาดสวนแก้วข้างโรงแรม ฝนก็ตกเกือบทุกวัน

วันหลังๆ เลยได้ออกไปกินข้างนอกกันบ้าง


อย่างบุปเฟ่ต์หมูกระทะ ที่กินกันจนแน่นท้อง






ร้าน Good view ริมปิง






ชวนน้องชายไปเล่นโบว์ลิ่ง (ระหว่างอบรม) อีกต่างหาก






เอมารับไปเที่ยว 2 วันแน่ะ






ไปดอยสุเทพกัน (ขับแบบไม่เสียวเหมือนจุ๋ย)











ตัวมอมบนดอยสุเทพ











จากนั้นก็ไปกินขันโตกดูการแสดงกันที่ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่



ไม่ได้ไปตะลึงตึงๆ ที่ monkey culb ตามที่จุ๋ยแนะนำ แต่แค่นี้ก็สนุกแระ

ส่วนเรื่องที่ไปอบรมอ่ะ...หลับซะส่วนใหญ่ จนน้องที่นั่งข้างๆ (ไม่รู้จักกัน) บอกว่าพี่กินลูกอมของหนูได้นะ.....แป่ว