36 กลยุทธ์ตำราพิชัยสงครามซุนวู

ช่วงนี้อ่านนิยายจีนบ่อย บางครั้งเจอสำนวนหรือคำในหลายๆ เรื่องซ้ำๆกัน พอดีกับมาเจอกลยุทธ์ฉบับย่อของซุนวูจึงถึงบางอ้อว่า ที่แท้พฤติกรรมบางอย่างของตัวละครในนิยาย (และในชีวิตจริง) ก็สามารถอธิบายได้ด้วยกลยุทธ์ซุนวูนี่เอง

กลยุทธ์ชนะศึก

กลยุทธ์ที่ 1 ปิดฟ้าข้ามทะเล ความหมายคือ (ข้าศึก)คิดว่าได้ตระเตรียมไว้อย่างพร้อมแล้ว จึงมักจะประมาท

กลยุทธ์ที่ 2 ล้อมเว่ยช่วยเจ้า มีความหมายว่า เมื่อข้าศึกรวมศูนย์กำลัง ควรจะใช้อุบายดึงแยกข้าศึกกระจัดกระจาย ห่วงหน้าพะวงหลัง

กลยุทธ์ที่ 3 ยืมดาบฆ่าคน ความหมายชัดเจนมาก คือยืมกำลังของคนอื่นไปทำลายศัตรู

กลยุทธ์ที่ 4 รอซ้ำยามเปลี้ย กลยุทธ์นี้หมายความว่า เมื่อข้าศึกตกอยู่ในภาวะลำบาก ก็เป็นช่องให้เราพิชิตได้(ง่าย)

กลยุทธ์ที่ 5 ตีชิงตายไฟ นั่นคือ เมื่อข้าศึกอยู่ในภาวะวิกฤติ ควรฉวยโอกาสรุกรบโจมตี

กลยุทธ์ที่ 6 ส่งเสียงบุรพาฝ่าตีประจิม กลยุทธ์นี้คือ การหลอกลวง...เท็จลวงกับจริงแท้ พึงใช้สอดแทรกทั้งในเชิงรุกและเชิงรับ

กลยุทธ์เผชิญศึก

กลยุทธ์ที่ 7 มีในไม่มี กลยุทธ์นี้มีความหมายว่า ให้ใช้ภาพลวงล่อหลอกข้าศึกเพื่อแปรเปลี่ยนจากลวงเป็นจริง

กลยุทธ์ที่ 8 ลอบตีเฉินชัง หมายถึง ใช้โอกาสที่ข้าศึกตัดสินใจจะรักษาพื้นที่ แสร้งทำเป็นจะโจมตีด้านหน้า แต่เข้าจู่โจมในพื้นที่ที่ข้าศึกไม่สนใจ

กลยุทธ์ที่ 9 ดูไฟชายฝั่ง กลยุทธ์นี้มีความหมายว่า ใช้การเปลี่ยนแปลงของข้าศึกมาเป็นประโยชน์ของตัวเอง

กลยุทธ์ที่ 10 ซ่อนดาบบนรอยยิ้ม ประมาณว่า "ใช้ความสงบสยบเคลื่อนไหว"

กลยุทธ์ที่ 11 หลี่ตายแทนถาว กลยุทธ์นี้หมายถึง ยอมเสีย“มืด” เพื่อประโยชน์แก่ “สว่าง” คือจำต้องเสียสละส่วนน้อย เพื่อชัยชนะส่วนใหญ่

กลยุทธ์ที่ 12 จูงแพะติดมือ กลยุทธ์นี้ก็คือ แม้ข้าศึกเลินเล่อเพียงเล็กน้อย ก็ต้องฉกฉวยผลประโยชน์มาให้ได้ แม้จะเป็นเพียงเล็กน้อย

กลยุทธ์เข้าตี

กลยุทธ์ที่ 13 ตีหญ้าให้งูตื่น(หรือ"แหวกหญ้าให้งูตื่น") เป็นกลยุทธ์การส่งคนสอดแนมให้รู้ชัดและกุมสภาพก่อนเคลื่อนทัพ หรือ“สงสัยพึงแจ้ง สังเกตจึงเคลื่อน”

กลยุทธ์ที่ 14 ยืมซากคืนชีพ มีความหมายว่า อย่าใช้ผู้มีความสามารถอย่างผลีผลาม และผู้ที่ไร้ความสามารถก็อย่ามองข้ามเมื่อมาขอความช่วยเหลือ

กลยุทธ์ที่ 15 ล่อเสือออกจากถ้ำ เป็นกลยุทธ์ดึงข้าศึกออกมาจากที่มั่น

กลยุทธ์ที่ 16 แสร้งปล่อยเพื่อจับ กลยุทธ์นี้ เพื่อลดความฮึกเหิมของข้าศึก โดยเลี่ยงการบีบคั้นเพื่อป้องกัน"สุนัขจนตรอก"

กลยุทธ์ที่ 17 โยนกระเบื้องล่อหยก ความถึง ใช้สิ่งที่คล้ายคลึงแต่ไร้ค่าไปล่อข้าศึก หรือ“ล่อด้วยประโยชน์”

กลยุทธ์ที่ 18 จับโจรเอาหัวโจก กลยุทธ์นี้คือ เมื่อจะต้องตีข้าศึก ก็ต้องจับ"หัวหน้า"เพื่อสลายพลังของข้าศึก

กลยุทธ์ติดพัน

กลยุทธ์ที่ 19 ถอนฟืนใต้กระทะ กลยุทธ์นี้มีบอกว่า เมื่อเปรียบเทียบกำลังกับข้าศึกแล้วด้อยกว่า ก็ต้องหาทางลดกำลังของข้าศึกลง

กลยุทธ์ที่ 20 กวนน้ำจับปลา เป็นกลยุทธ์ที่ทำให้ข้าศึกปั่นป่วนในกองทัพของตัวเอง โดยถือหลัก“เอาชัยจากคงวามปั่นป่วน”

กลยุทธ์ที่ 21 จักจั่นลอกคราบ กลยุทธ์นี้หมายถึง รักษาแนวรบเยี่ยงเดิมให้ดูน่าเกรงขามเหมือนเก่า หรือการ"ลวง"ฝ่ายตรงข้าม

กลยุทธ์ที่ 22 ปิดประตูจับโจร เป็นกลยุทธ์ที่ใช้เมื่อข้าศึกอ่อนกำลัง แล้วโอบล้อทำลายเสีย เพื่อมิให้เป็นภัยแก่เราในภายหลัง

กลยุทธ์ที่ 23 คบไกลตีใกล้ กลยุทธ์นี้หมายถึง เมื่อถูกจำกัดโดยสภาพแวดล้อมก็ต้องตีเอาข้าศึกที่อยู่ใกล้ตัว โดยไม่เป็นศัตรูกับข้าศึกที่อยู่ไกล

กลยุทธ์ที่ 24 ยืมทางพรางกล หมายความว่า หากเป็นประเทศเล็กที่อยู่ในระหว่าง 2 ประเทศใหญ่ ก็ต้องทำยอมสยบเพื่อให้ได้รับความไว้วางใจ

กลยุทธ์ร่วมรบ
 

กลยุทธ์ที่ 25 ลักขื่อเปลี่ยนเสา กลยุทธ์นี้หมายถึง การดึงกำลังสำคัญของฝ่ายตรงข้ามมาเป็นของเรา โดยควบคุมให้อยู่ใต้การบังคับบัญชา

กลยุทธ์ที่ 26 ชี้ต้นหม่อนด่าต้นไหว กลยุทธ์นี้ก็คือ “แกร่งจึงต้อนรับ เสี่ยงจึงยอมสยบ”

กลยุทธ์ที่ 27 แสร้งทำบอแต่ไม่บ้า เป็นกลยุทธ์ที่แกล้งทำเป็นโง่ มิเคลื่อนไหว ไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม

กลยุทธ์ที่ 28 ขึ้นบ้านชักบันได กลยุทธ์นี้มีความหมายว่า จงใจเปิดจุดอ่อนให้ข้าศึกเห็น สร้างเงื่อนไขและล่อหลอกให้ข้าศึกเข้าตี ครั้นแล้วตัดขาดส่วนหน้าที่คอยสมทบ และส่วนหลังที่เป็นกำลังหนุน บีบให้ข้าศึกเข้าไปในปากถุงที่เปิดอ้าไว้รับหรือในวงล้อมหลุมพรางที่วางดักไว้

กลยุทธ์ที่ 29 ต้นไม้ผลิดอก หมายถึง ใช้แนวรบของมิตรมาสร้างแนวรบที่เป็นประโยชน์แก่เรา เพื่อทำให้เราดูใหญ่โต

กลยุทธ์ที่ 30 สลับแขกเป็นเจ้าบ้าน เป็นกลยุทธ์ แทรกเข้ากุมจุดสำคัญหรือหัวใจของอีกฝ่าย

กลยุทธ์ยามพ่าย

กลยุทธ์ที่ 31 กลสาวงาม

กลยุทธ์ที่ 32 กลปิดเมือง กลยุทธ์นี้หมายความว่า “พิสดาร ซ่อนพิสดาร” หรือ“กลวงยิ่งทำกลวง” เพื่อลวงข้าศึก

กลยุทธ์ที่ 33 กลไส้ศึก เป็นกลยุทธ์ที่ซ้อนกลสร้างแผนลวงให้ข้าศึกร้าวฉาน ระแวงสงสัยซึ่งกันและกัน

กลยุทธ์ที่ 34 กลทุกข์กาย กลยุทธ์นี้ คือการทำร้ายตัวเองให้บาดเจ็บเพื่อให้ศัตรูเชื่อ

กลยุทธ์ที่ 35 กลลูกโซ่ ใช้เมื่อกำลังศัตรูเข้มแข็งกว่าหลายเท่าจึงไม่สามารถปะทะด้วย จึงใช้อุบายให้ศัตรูถ่วงรั้งซึ่งกันและกัน

กลยุทธ์ที่ 36 หนีคือยอดกลยุทธ์ นี่คือสุดยอดกลยุทธ์ โดยจำให้แม่นว่า “ถอยหนีมิผิด เป็นวิสัยแห่งสงคราม” ทำเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายในยามที่เราเป็นฝ่ายเสียเปรียบ และเพื่อชิงโอกาสตอบโตภายหลังมิใช่ถอยหนีอย่างพ่ายแพ้หมดรูป ตีโต้กลับมิได้อีก

Credit: http://www.suara-ampera.com

      

กิจกรรมวันหยุด

หมู่นี้ได้หยุดทั้งเสาร์-อาทิตย์บ่อย
ถ้าไม่ออกไปไหนก็ดูหนังยูทูป
2 วันดู conan the movie จนตาแฉะ
เริ่มคุ้นๆกะเสียงภาษาญี่ปุ่นแล้วก็อ่าน english subtitle
จนดูจบถึงเห็นว่าบางตอนมีพากษ์ไทย!
เฮอะ...

ปิดฉากบันทึกจอมโจรแห่งสุสาน

เป็นหนังสือที่แต่ละเล่มแต่ละครั้งไม่ได้มาเป็นเจ้าของอย่างง่ายเลย
ทั้งที่พออ่านจบแต่ละครั้งก็ค่อยคิดได้ว่านี่ตูจะต้องรีบร้อนไปหามาอ่านทำไมกันเนี่ย?
รอวางแผงเป็นเดือนแล้วผ่านร้านหนังสือก่อนค่อยซื้อก็ได้
แต่ปริศนามันก็ช่างท้าทายให้คนอยากรู้เฉลยไวๆ ว่าที่ขบคิดไว้มันถูกหรือผิด
เป็นสันดานด้านความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์จริงๆ

เล่มสุดท้ายมีประโยคที่พระเอกด่าตัวเอง อ่านแล้วโดนด้วย
"มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดอย่างหนึ่ง เป้าหมายที่สำคัญที่สุดของพวกเขาคือการมีชีวิตอยู่
แต่การมีชีวิตอยู่มักไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่สุดของคนคนหนึ่ง
เมื่อคนเราเติมเต็มความต้องการทั้งหมดของตนได้แล้ว พวกเขามักจะหาปัญหาที่แก้ไขไม่ได้สักอย่างใส่ตัวเอง"
#หนานไพ่ซานซู แปลโดย อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี

ดังนั้นการกระทำหลายๆ อย่างของเราก็นับเป็นการแส่หาเรื่องเช่นกัน
แต่มันก็ทำให้ชีวิตมีสีสันล่ะนะ
...เพราะจริงๆ แล้วมนุษย์ชอบเรื่องท้าทาย
มันถึงเป็นแรงผลักดันให้เดินต่อไปข้างหน้า พบเจอผู้คนและเรื่องราวหลายหลาก
#อันนี้ตูพูดเอง

โคนันVSคิด

ติดตามมาถึงเล่ม 78 แล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะยังไม่คิดจะจบ!
แต่คนอ่านก็ทนได้ อิอิอิ
ที่จริงชอบจอมโจรคิดมากกว่า...
ก็อย่างที่คนนอกและคนใน(การ์ตูน) พูดกันนั่นแหละ
หมั่นไส้เจ้าหนูขี้เก็ก...
แต่คราวนี้จอมโจรคิดโดนดัดหลังเข้าไปเต็มๆ...ฮา

Credit รูปภาพ : โอกิยะ สึบารุ @nipponanime.net

ของเล่นใหม่!

ได้ตุ๊กตาปรับ action ได้ มาจากไต้หวัน
กะว่าจะเอามาเป็นนายแบบถ่ายรูปซักหน่อย
จะมีเวลาเล่นซักกี่น้ำกันเน้อ....

Pip camera app ถ่ายรูป...ต้องลอง!

ไปยืนอ่านหนังสือฟรีในห้างอยู่เป็นนาน ได้วิธีแต่งรูปในโทรศัพท์มา สนุกดีเหมือนกัน!

My new Galaxy tab S

และแล้วก็มีแท็บเลตใช้กะเค้ามั่ง
หน้าจอใหญ่สมใจ อ่านง่าย แต่ยังใช้ไม่คล่อง
ที่แน่ๆ กลัวทำหล่น อิอิอิ

มาเฟียที่รัก

เปลี่ยนอารมณ์ระหว่างรอขุดสุสาน ไปเพ้อถึงหลิน หลานเซ่อ บ้าง
แอบฮาที่พวกผู้สนับสนุนพระเอกนางเอกมานั่งนินทา
"แล้วไอ้วิธีบ้าบิ่นแบบนั้นเธอคิดออกมาได้อย่างไร เขาชักสับสนแล้วนะ ว่านาคอยู่ในฐานะไหนกันแน่ถึงตามปกป้องไป๋ซิงแบบนี้ นี่ถ้าเทียบกับนิทาน หลานเซ่อเป็นจอมมาร เดนิสเป็นเจ้าชาย ไป๋ซิงเป็นเจ้าหญิง ยายคนตรงหน้าต้องเป็นมังกรเฝ้าเจ้าหญิงแน่ๆ แต่นี่คงเป็นนิทานเรื่องเดียวที่จอมมารไม่คิดแย่งเจ้าหญิงกับเจ้าชาย แต่ดันมาเลือกมังกรแทน"
#คิวบิก 3#
ปล.ดีแล้วที่ไม่ค่อยดูละคร คาแรคเตอร์ผิดกันไกลเลย

จางเจียเจี้ย

Zhang Jia Jie
ไม่ได้ไปขุดสุสาน ถึงจะบินไปลงฉางซา
แต่ไปทัวร์คราวนี้เดินจนเมื่อย
ขึ้นเขา ลงเขา
นั่งกระเช้ายังเสียว!
แต่เห็นวิวแล้วหายเหนื่อย...

อารมณ์คอสเพลย์

ไม่ค่อยคลั่งไคล้เท่าไหร่เลยเนอะ!
#บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน#

40th Anniversary!!

Year diary

ปีที่ ๐ : อายุ ๖ เดือน ไปโชว์ตัวกับตายายที่ลำปาง ร้องบนรถไฟตั้งแต่ต้นสถานีจนเกือบถึง คนสรรเสริญกันทั้งโบกี้

๑ ขวบ : ผมขึ้นไม่มาก แม่ต้องใช้น้ำมันมะกอกทาให้ มดพากันมากัดหัว ร้องไห้อีก

๒ ขวบ : นั่งที่เก้าอี้เด็กหน้ารถจักรยาน เท้าเกิดแหย่เข้าไปในซี่ล้อรถ รองเท้าพัง ซี่ล้อขาด แต่ตรีนเด็กไม่เป็นไร

๓ ขวบ : ปีนหาของกินในตู้กับข้าว แล้วตู้ล้มลงมาทับ โชคดีประตูตู้กางออก ๒ ข้าง ค้ำตู้ไว้ เด็กอยู่ตรงกลางรอดมาได้

๔ ขวบ : เรียนอนุบาล ๑ โรงเรียนวัดใกล้บ้าน ฉุดลากเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน เพราะเป็นเด็กใจกว้าง

๕ ขวบ : สอบอนุบาลผ่าน ครูใหญ่อนุญาตให้ขึ้นไปเรียน ป.๑ ได้, ยังไม่เข้าใจความแตกต่างของคำว่าไปพักกับพักเที่ยง เลยตรงดิ่งกลับบ้านตั้งแต่ ๑๑ โมง

๖ ขวบ : พ่อสอนการบ้านเลขไม่เป็น ต้องแม่เท่านั้น, ตอนนี้รู้จักเรียกร้องความยุติธรรมเมื่อมีน้องชาย

๗ ขวบ : กลับมาเรียนกับครูที่สอนตอน ป.๑ ยังคงเข้าใจว่านั่นคือครูไพลิน

๘ ขวบ : ประกวดได้รางวัลวาดเขียน ปลื้มใจ

๙ ขวบ : ครูติวเข้มภาษาไทยให้ไปสอบแข่งขัน น่าเบื่อมาก

๑๐ ขวบ: เล่นวอลเล่ย์บอลพลาดหกล้มฟันหน้าบิ่น เป็นจุดอ่อนไปตลอด, เลี้ยงหมาตัวแรกชื่อเจ้าตูบ

๑๑ ปี : เข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดหญิง ขี่จักรยานจากบ้านมารอขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนเองตั้งแต่ตี ๕

๑๒ ปี : ร่างกายแข็งแรงขึ้นจากวิชาพละต้องวิ่งรอบโรงเรียน

๑๓ ปี : ตัวสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจากการกินนมสดหนองโพทุกวัน

๑๔ ปี : เข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดชายที่ ม.ปลายเป็นสหศึกษา

๑๕ ปี : แฟนเพื่อนที่เห็นๆ อยู่ไฉนต่างจากนิยายกับการ์ตูนที่อ่านลิบลับ??

๑๖ ปี : เรียนพิเศษเป็นหลัก เรียนในห้องบ้างนิดหน่อย

๑๗ ปี : เอนทรานซ์ติดพ่อแม่ปลื้มใจ หลังจากผิดหวังสอบโควต้า

๑๘ ปี : ดีใจได้เป็นพี่รหัสบ้าง

๑๙ ปี : ไปค่ายหนแรกและหนเดียว ขยะแขยงแมลงปีกแข็งนับแสนที่ไต่ไปมาข้างที่นอนมาก

๒๐ ปี : เริ่มอยู่หอบ่อยขึ้น มีชื่อเป็นเจ้าของห้องซะทีไม่ต้องเอาตัวอ้วนๆ มาสิงหอ เบียดเพื่อนๆ

๒๑ ปี : สอบได้ใบขับขี่ด้วยการเปิดกระจกรถมาขยับไม้แนวกั้นถอยหลัง

๒๒ ปี : จับฉลากได้ทำงานใกล้บ้าน, เพื่อนชวนเที่ยวรถตู้ไปเที่ยวอีสานค่ำไหนนอนนั่น เริ่มติดใจการท่องเที่ยว

๒๓ ปี : เริ่มทัวร์ดำน้ำ ส่วนทัวร์ภูเขา ปีนขึ้นไปหน้ามืดเป็นลมซะส่วนใหญ่

๒๔ ปี : ทำงานจนแทบไม่มีวันหยุด ส่วนวันหยุดหมดไปกับการเที่ยว

๒๕ ปี : หัดเป็นนักเขียนกับเขามั่ง เขียนเองอ่านเอง

๒๖ ปี : เริ่มดิ้นรนจะเปลี่ยนงานหรือไม่ก็เรียนต่อ เบื่องานมาก

๒๗ ปี : หันกลับมาเล่นเกม PS2 แก้เบื่อ

๒๘ ปี : เรียนปริญญาโท

๒๙ ปี : มีรถคันแรก

๓๐ ปี : จบปริญญาโทตามกำหนด

๓๑ ปี : ยังสนุกกับการเขียนบทความตีพิมพ์วารสารอยู่

๓๒ ปี : ไปต่างประเทศเต็มรูปแบบครั้งแรก นิวซีแลนด์

๓๓ ปี : blogger เต็มรูปแบบทั้ง photch in blog, photch in trip, bloggang

๓๔ ปี : Yoyo ลดความอ้วน เดี๋ยวพอง เดี๋ยวยุบ

๓๕ ปี : เริ่มพาแม่เที่ยวบ้างแหละ

๓๖ ปี : 3 รอบ!! ขอ 3 คำ แก่-วีน-อ้วน

๓๗ ปี : ผ่าตัดรังไข่, น้ำท่วมใหญ่ ขับรถลุยน้ำสูงเกิน ๓๐ ซม. พาแม่มาพักที่บ้านพัก รพ. เป็นห่วงพ่อกับหมาที่บ้านมาก จิตตกสุดๆ

๓๘ ปี : หมดเงินไปกับการทำบ้านให้อยู่อาศัยได้ตอนน้ำท่วม

๓๙ ปี : มี contact ใน social network มากมาย แล้วก็พบว่าเพื่อนที่ดีที่สุดคือตัวเอง!

๔๐ ปี : เป้าหมายคือเดินทางท่องเที่ยวได้ด้วยตัวเอง

บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน

ช่วงนี้กะลังหนุกหนานกับนิยายผจญภัยเรื่องบันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
สุสานจีนนอกจากจะมีผี (จีนๆ) แล้วยังเต็มไปด้วยกลไกอีกด้วย
อากาศร้อนและไม่ได้ไปไหน ก็ได้หนาวเหน็บอยู่ในสุสานนี่แหละ
ใครชอบความตื่นเต้น เร้าใจ แทรกความฮา
แนะนำเลยจร้า

ส่วนนี่เป็นแผนผังสุสานที่ไปขุดมาได้จากในเว็ป
แผนผังน่าจะตายตัวเกือบทุกสุสานคือมีห้องฝังร่วมและห้องโถงใหญ่

สุสานนี้เค้าว่าเป็นสุสานของโจโฉ
สมบัติขุดได้ทีหลังโจรเหลือแค่นี้แหละ

เทคนิคเก่าๆ เล่าเรื่อง

ไปรื้อข้าวของเก่าๆ เจอกับอัลบั้มทำเอง
เต็มไปด้วยตัวการ์ตูนที่คัดลอกมาจากหนังสือที่เคยอ่าน
บางเล่มยังเป็นของสะสม
บางเล่มขายไปแล้ว
บางเล่มก็ยืมหรือเช่ามา
เทคนิคในการคัดลอกส่วนใหญ่ใช้กระดาษไขแล้วลอกลายด้วยปากกา
ลายเส้นพัฒนาไปตามลำดับ
บางส่วนใช้พิมพ์ลายด้วยไขด้านในของแก้วโค้ก สียังติดชัดดีอยู่
เดี๋ยวนี้ไม่ต้องทำแบบนั้นอีกแล้วเพราะใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปที่ชอบ
ชัดเจนเหมือนต้นฉบับก็จริง
แต่รู้สึกเหมือนขาดอะไรไป
ความตั้งใจในการแกะลาย?
ความสนุกที่ต้องจดจ่อ?
ความภูมิใจกับลายเส้น?
.....
ก็ไม่รู้เหมือนกันสินะ