Monday, April 21, 2014

40th Anniversary!!


Year diary

ปีที่ ๐ : อายุ ๖ เดือน ไปโชว์ตัวกับตายายที่ลำปาง ร้องบนรถไฟตั้งแต่ต้นสถานีจนเกือบถึง คนสรรเสริญกันทั้งโบกี้
ขวบ : ผมขึ้นไม่มาก แม่ต้องใช้น้ำมันมะกอกทาให้ มดพากันมากัดหัว ร้องไห้อีก
๒ ขวบ : นั่งที่เก้าอี้เด็กหน้ารถจักรยาน เท้าเกิดแหย่เข้าไปในซี่ล้อรถ รองเท้าพัง ซี่ล้อขาด แต่ตรีนเด็กไม่เป็นไร
๓ ขวบ : ปีนหาของกินในตู้กับข้าว แล้วตู้ล้มลงมาทับ โชคดีประตูตู้กางออก ๒ ข้าง ค้ำตู้ไว้ เด็กอยู่ตรงกลางรอดมาได้
๔ ขวบ : เรียนอนุบาล ๑ โรงเรียนวัดใกล้บ้าน ฉุดลากเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน เพราะเป็นเด็กใจกว้าง
๕ ขวบ : สอบอนุบาลผ่าน ครูใหญ่อนุญาตให้ขึ้นไปเรียน ป.๑ ได้, ยังไม่เข้าใจความแตกต่างของคำว่าไปพักกับพักเที่ยง เลยตรงดิ่งกลับบ้านตั้งแต่ ๑๑ โมง
๖ ขวบ : พ่อสอนการบ้านเลขไม่เป็น ต้องแม่เท่านั้น, ตอนนี้รู้จักเรียกร้องความยุติธรรมเมื่อมีน้องชาย
๗ ขวบ : กลับมาเรียนกับครูที่สอนตอน ป.๑ ยังคงเข้าใจว่านั่นคือครูไพลิน
๘ ขวบ : ประกวดได้รางวัลวาดเขียน ปลื้มใจ
๙ ขวบ : ครูติวเข้มภาษาไทยให้ไปสอบแข่งขัน น่าเบื่อมาก
๑๐ ขวบ: เล่นวอลเล่ย์บอลพลาดหกล้มฟันหน้าบิ่น เป็นจุดอ่อนไปตลอด, เลี้ยงหมาตัวแรกชื่อเจ้าตูบ
๑๑ ปี : เข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดหญิง ขี่จักรยานจากบ้านมารอขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนเองตั้งแต่ตี ๕
๑๒ ปี : ร่างกายแข็งแรงขึ้นจากวิชาพละต้องวิ่งรอบโรงเรียน
๑๓ ปี : ตัวสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจากการกินนมสดหนองโพทุกวัน
๑๔ ปี : เข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดชายที่ ม.ปลายเป็นสหศึกษา
๑๕ ปี : แฟนเพื่อนที่เห็นๆ อยู่ไฉนต่างจากนิยายกับการ์ตูนที่อ่านลิบลับ??
๑๖ ปี : เรียนพิเศษเป็นหลัก เรียนในห้องบ้างนิดหน่อย
๑๗ ปี : เอนทรานซ์ติดพ่อแม่ปลื้มใจ หลังจากผิดหวังสอบโควต้า
๑๘ ปี : ดีใจได้เป็นพี่รหัสบ้าง
๑๙ ปี : ไปค่ายหนแรกและหนเดียว ขยะแขยงแมลงปีกแข็งนับแสนที่ไต่ไปมาข้างที่นอนมาก
๒๐ ปี : เริ่มอยู่หอบ่อยขึ้น มีชื่อเป็นเจ้าของห้องซะทีไม่ต้องเอาตัวอ้วนๆ มาสิงหอ เบียดเพื่อนๆ
๒๑ ปี : สอบได้ใบขับขี่ด้วยการเปิดกระจกรถมาขยับไม้แนวกั้นถอยหลัง
๒๒ ปี : จับฉลากได้ทำงานใกล้บ้าน, เพื่อนชวนเที่ยวรถตู้ไปเที่ยวอีสานค่ำไหนนอนนั่น เริ่มติดใจการท่องเที่ยว
๒๓ ปี : เริ่มทัวร์ดำน้ำ ส่วนทัวร์ภูเขา ปีนขึ้นไปหน้ามืดเป็นลมซะส่วนใหญ่
๒๔ ปี : ทำงานจนแทบไม่มีวันหยุด ส่วนวันหยุดหมดไปกับการเที่ยว
๒๕ ปี : หัดเป็นนักเขียนกับเขามั่ง เขียนเองอ่านเอง
๒๖ ปี : เริ่มดิ้นรนจะเปลี่ยนงานหรือไม่ก็เรียนต่อ เบื่องานมาก
๒๗ ปี : หันกลับมาเล่นเกม PS2 แก้เบื่อ
๒๘ ปี : เรียนปริญญาโท
๒๙ ปี : มีรถคันแรก
๓๐ ปี : จบปริญญาโทตามกำหนด
๓๑ ปี : ยังสนุกกับการเขียนบทความตีพิมพ์วารสารอยู่
๓๒ ปี : ไปต่างประเทศเต็มรูปแบบครั้งแรก นิวซีแลนด์
๓๓ ปี : blogger เต็มรูปแบบทั้ง photch in blog, photch in trip, bloggang
๓๔ ปี : Yoyo ลดความอ้วน เดี๋ยวพอง เดี๋ยวยุบ
๓๕ ปี : เริ่มพาแม่เที่ยวบ้างแหละ
๓๖ ปี : 3 รอบ!! ขอ 3 คำ แก่-วีน-อ้วน
๓๗ ปี : ผ่าตัดรังไข่, น้ำท่วมใหญ่ ขับรถลุยน้ำสูงเกิน ๓๐ ซม. พาแม่มาพักที่บ้านพัก รพ. เป็นห่วงพ่อกับหมาที่บ้านมาก จิตตกสุดๆ
๓๘ ปี : หมดเงินไปกับการทำบ้านให้อยู่อาศัยได้ตอนน้ำท่วม
๓๙ ปี : มี contact ใน social network มากมาย แล้วก็พบว่าเพื่อนที่ดีที่สุดคือตัวเอง!
๔๐ ปี : เป้าหมายคือเดินทางท่องเที่ยวได้ด้วยตัวเอง