Saturday, January 31, 2009

อวสานนัก (ท่อง) เที่ยว

เอ๋กลับจากพม่าแล้ว....

เจ้าตัวส่ง mail มาบอก พร้อมระบุว่าไม่สบาย เลยเที่ยวไม่ค่อยสนุก

ถึกอย่างเอ๋ยังมีวันไม่สบาย

เพื่อนๆ ที่ได้รับเมล์เลยทยอยตอบกันใหญ่ นัยว่าเป็นยางวงรัดของ.....เป็นห่วง

เรายังอุตส่าห์ตั้งชื่อบันทึกการท่องเที่ยวครั้งนี้ให้ว่า "ไปพม่า..ใกล้ป่าช้านิดเดียว"

พอให้ขำๆ แต่ไม่รู้เจ้าตัวจะขำหรือเปล่า

เพราะวันนี้อ๋อยโทรมาบอกเอ๋ต้องนอนโรงพยาบาล

ดีที่นอนโรงพยาบาลสนามจันทร์ นครปฐม ถ้านอนโรงพยาบาลที่ระยองคงต้องเหนื่อย

เหนื่อยขับรถไปเยี่ยมคงไม่เท่าไหร่...แต่คิดที่เที่ยวในระยอง ในระยะกระชั้นชิดคงเหนื่อยไม่ใช่เล่น

ดีอย่างเดียวคือพวกเราคงไปยึดบ้านเอ๋ แบบไม่ต้องเสียค่าที่พัก

ขอให้หายไวๆ ก็แล้วกันนะเอ๋ งวดหน้าอย่าลืมไปป่วยที่ระยองแบบบอกล่วงหน้าด้วยล่ะ

หวังว่างวดหน้าที่ว่าคงจะไม่ใช่กลับจากเนปาล

แต่ตั้งชื่อรอไว้ (อีก) แล้วล่ะว่า

"เฉียดตาย ...ไปเนปาล"

คงได้เป็น best seller แน่นอน

Friday, January 23, 2009

OD 17 -18 ม.ค. 52

ปีนี้ รพ. มีกิจกรรม OD กันที่ ภูเขางามรีสอร์ท จ. นครนายกล่ะ

เราไปรุ่น 1 อีกเช่นเคย แต่ปีนี้ดีหน่อย ไม่ต้องเป็นกรรมการ เพราะใช้วิธีจ้างเหมารายหัว เลยสบายหิ้วกระเป๋ามาขึ้นรถกันอย่างเดียว

ต่างคนต่างหอบเสื้อผ้ากันหนาวกันไปเต็มที่ ...ปรากฎว่าร้อนฮ่ะ

ที่พักสวยและใหม่ อาหารอร่อยมาก..ขอบอก

กิจกรรมสนุกสนานดี กลุ่มเราได้คะแนนรวมเป็นที่ 1

หลังจากจบกิจกรรมก็ไปเที่ยวกันก่อนกลับ

ไปเขื่อนขุนด่านปราการชล จากนั้นก็แบ่งไปน้ำตกสาริกา หรือจะไปล่องแก่งก็ได้

เราเลือกไปล่องแก่ง แล้วก็เอาไม้พายไล่สาดน้ำแพยางลำอื่นอย่างสนุก

ไม่รวมถึงสาดใส่เจ้าโอมที่โดดลงไปว่ายน้ำ..ทำตัวเป็นหมาเน่าลอยน้ำ

กลับมาเยาะเย้ยพวกเดินน้ำตกอย่างเจ้าออย เจ้าเจี๊ยบ ที่เดินไปเป็นกิโล แล้วเจอน้ำตกไหลน้อย 555


กลับถึง รพ. กันอย่างสวัสดิภาพ 20.30 น.

Monday, January 12, 2009

พาพ่อกะแม่ไปโต้ลมหนาวที่ชะอำ

บอกพ่อตั้งแต่ปีใหม่ว่าจะพาไปเยี่ยมเจ้านายเก่าของพ่อ

แต่พ่อเปลี่ยนใจไม่ไป ว่าจะไปหาเพื่อนที่บวชพระอยู่ที่วัดชะอำดีกว่า

เลยนัดไปวันนี้ (11 ม.ค.) พอใกล้จะไปแม่ดันเกิดไม่สบายเวียนหัวซะอีก

แต่ด้วยความอยากไป (ช้อปของทะเล) แม่เลยขนหมอน และยา ไปกับรถจนได้

แต่ก็ไม่วายต้องคอยพยุงเดินไปนู่นไปนี่ อยู่ตลอดทาง.....

งวดนี้ขับไม่เกิน 120 กลัวคนแก่เป็นลม เลยทันเห็นด่านตรวจตอนเกือบถึงเพชรบุรีพอดี...ฮี่


ไปแวะกินอาหารทะเลกันแถวสะพานปลาชะอำกันก่อนกินปูนึ่งกันเหมือนเคย

คราวนี้มีกันแค่ 3 คนพ่อแม่ลูก เลยสั่งแค่ 3 อย่าง (แบบเหลือต้องห่อกลับไปกินบ้านอีกต่างหาก)

ผิดกับไปกันแค่เพื่อน 3 คน สั่งมากี่อย่างก็กินหมด..(เพื่อนใครฟะเนี่ย)

กินอิ่มก็ไปที่วัดชะอำ ปล่อยให้พ่อแม่เม้าท์กะพระ เราก็ไปถ่ายรูป

มองเห็นบันไดขึ้นไปที่ถ้ำวัดชะอำแล้วขี้เกียจเดิน

มีตุ๊กตาปูนปั้นคู่รักด้วย...ฮิ ฮิ

เดินไปเดินมาจนเบื่อก็ไปนั่งกะพ่อแม่...จนเคลิ้มๆ เกือบหลับ ก็ได้เวลากลับ

แวะซื้อขนมหม้อแกงเจ้าเก่าอีกเช่นเคย แต่คราวนี้ซื้อไม่นานเพราะคุณนายสุนีย์เดินไม่ไหว...ฮี่

ตอนกลางวันกินไป 3/4 กระเพาะ..กลัวง่วง กลับมาเลยไล่กินขนมกันจนพุงกาง...ทั้งคนทั้งหมา
มีรูปน้องหมาน่ารักของเรามาให้ดูด้วยล่ะเอ้อ
ส่วนรูปนี้เจ้ามอมอ้าปากยังกะตัวฮิปโป้แน่ะ กร๊าก กร๊าก

Sunday, January 11, 2009

งานแต่งสุนันท์ 4 ม.ค. 52


ตั้งแต่ปีใหม่ก็มีงานเข้าเลย ทั้งงานแต่ง งานศพเพื่อน

ที่จริงมีงานศพก่อน แต่ขอไปงานมงคลเอาฤกษ์เอาชัยก่อนซะงั้น

เลยโดนเพื่อนสมัย ม.ปลาย ที่ไปฟังสวดกันล้นหลามประนามว่า บ้านก็อยู่แค่เนี้ย ไม่รู้จักมาพบปะเพื่อนฝูง

พอบอกว่าไปแล้วเดี๋ยวจะไปพากันเฮฮาแบบเลี้ยงรุ่นเลยมีคนยืนยันว่าก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ อ่ะแหละ.......แป่ว

อ่ะ พูดถึงงานมงคลของคุณนายสุนันท์บ้าง

ตอนเช้าอุตส่าห์ตื่นตี 4 กว่าเพื่อไปเป็นตากล้องให้

ถ่ายรูปไปก็ง่วงนอนไป

เจ้าสาวผอมมั่กๆ จากที่ผอมอยู่แล้ว

ตลอดงานมีเสียงรถไฟเป็นซาวด์แทร็ก......รถด่วนขบวนสุดท้าย555


ปล่อยให้เพื่อนๆ ที่เหลืออยู่เกาะคานต่อไป

พิธีจีนนี่ไม่ค่อยยุ่งยากเท่าไหร่ เห็นเจ้าบ่าวมาก็ไม่ต้องมีขบวนขันหมาก โห่ ฮิ้ว โห่

เดินจ้ำลิ่วเข้ามา ทำเอาประตูเงิน ทอง แพลตินัม กั้นกันเกือบไม่ทัน

แถมไม่ยอมถอดรองเท้าให้เอาไปซ่อนอีกต่างหาก

จากนั้นก็นับสินสอด สวมแหวน สวมสร้อย ดีที่เป็นแบงค์พัน ไม่มีแบงค์ 500 สำหรับโจร500 อย่างเรา...อิ อิ

เสร็จแล้วก็ไหว้สารพัดเจ้าที่กินขนมบัวลอย (ตากล้องก็หิวขึ้นมาทันที) แบบต้องบอกให้ผลัดกันป้อน เอาช๊อตเด็ด

ก่อนรับเจ้าสาวไปก็มียกน้ำชาให้แม่เจ้าสาว

กอดร่ำลากันจนเจ้าสาวเป่าปี่ไม่อยากจากอกแม่ จะเข้าไปถามแระว่า ถ้าเปลี่ยนใจไม่ไปล่ะก็ เค้าไปแทนก็ได้นะ...ฮิ้ว

เจ้าสาวคงร้องไห้ดังกว่าเดิม555

โต๊ะจีนบ้านเจ้าสาว ตอนแรกแขกมาไม่เต็ม เลยมีเรานั่งครองโต๊ะกับอาทิตย์ พงศ์เดช 3 คน กินกันจนท้องแทบแตก อาหารก็ไม่พร่อง

ดีที่ตอนหลัง..จะกลับละ มีคนมานั่งด้วย เลยไม่ต้องให้กระเพาะทำงานหนักนัก

ส่วนงานตอนเย็น นัดกะปุ๊ นุ้ย ตั้งแต่ 15.30 นั่งรถนุ้ยไปลง รพ.รามาฯ

ทีแรกจะนั่งแท็กซีต่อไปงาน คือ สโมสรทหารบก แต่อ๋อยที่เพิ่งกลับจากภูเก็ตใจดีมารับเลยได้ไปเมคอัพกันต่อที่บ้านญาติอ๋อย

แต่กว่าจะไปถึงงาน เค้าก็กินกันไปได้เยอะแล้วโชคดีอีกครั้งที่กลับเร็ว (เพราะอาหารออกเร็ว)เลยถึงบ้านไม่มืดมาก