วันนี้ไปทำงานสายอ่ะ

เพราะพ่อที่ช่วยดูแลความเรียบร้อยของรถอยู่ทุกวันไปเห็นว่ามีตะปูตำล้ออยู่

เลยช่วยกันดึงออกมาเป็นเหล็กแบนๆ เหมือนเหล็กเย็บลังยา..ตามด้วยเสียงลมดังฟู่ๆๆๆๆ

จากนั้นก็เป็นเราที่อยู่ในชุดทำงานไปขึ้นแม่แรงยกรถขึ้นมา

ถอดล้อรถออกแบบเอาขาเดียวตื้บๆไขควงขันน๊อต....ในขณะที่ชาวบ้านขึ้นไปขย่มทั้งตัว

แล้วก็อุ้มยางอะไหล่มาใส่เปลี่ยน

มีพ่อคอยยืนบอกทุก step เพราะจะสอนให้ลูกสาวทำเป็น ไม่ต้องจำเอาอย่างเดียวเหมือนที่เคยบอก

มีแม่คอยยืนบ่นพ่อว่าให้ลูกทำทำไมเนี่ย

และมีหมาอีก 2 ตัว โดนล่ามโซ่นอนมองว่าวันนี้ทำไมพวกเจ้านายเค้าคึกคักจังฟระ..แล้วพวกตรูจะโดนล่ามถึงเมื่อไหร่ละเหวย

ดีที่ลมยางอะไหล่ไม่หมดไปซะก่อน (หลังจากเติมล่าสุดเมื่อ 2 ปีที่แล้ว) เลยวิ่งยางแบนนิดๆ ไปร้านปะยางแถวโรงบาลได้

ไปทำงานเอาโน่นเกือบ 9 โมงครึ่ง

ตอนบ่ายถึงจะทำใจไปฉีดวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า ที่มะมอมฝากรอยเขี้ยวไว้ที่ดอกยางลอนที่เอวเมื่อวาน

เอ่อ...แบบว่าวันนี้หมดซวยแล้วใช่มั๊ยเนี่ย