วันนี้ไปทำงานสายอ่ะ
เพราะพ่อที่ช่วยดูแลความเรียบร้อยของรถอยู่ทุกวันไปเห็นว่ามีตะปูตำล้ออยู่
เลยช่วยกันดึงออกมาเป็นเหล็กแบนๆ เหมือนเหล็กเย็บลังยา..ตามด้วยเสียงลมดังฟู่ๆๆๆๆ
จากนั้นก็เป็นเราที่อยู่ในชุดทำงานไปขึ้นแม่แรงยกรถขึ้นมา
ถอดล้อรถออกแบบเอาขาเดียวตื้บๆไขควงขันน๊อต....ในขณะที่ชาวบ้านขึ้นไปขย่มทั้งตัว
แล้วก็อุ้มยางอะไหล่มาใส่เปลี่ยน
มีพ่อคอยยืนบอกทุก step เพราะจะสอนให้ลูกสาวทำเป็น ไม่ต้องจำเอาอย่างเดียวเหมือนที่เคยบอก
มีแม่คอยยืนบ่นพ่อว่าให้ลูกทำทำไมเนี่ย
และมีหมาอีก 2 ตัว โดนล่ามโซ่นอนมองว่าวันนี้ทำไมพวกเจ้านายเค้าคึกคักจังฟระ..แล้วพวกตรูจะโดนล่ามถึงเมื่อไหร่ละเหวย
ดีที่ลมยางอะไหล่ไม่หมดไปซะก่อน (หลังจากเติมล่าสุดเมื่อ 2 ปีที่แล้ว) เลยวิ่งยางแบนนิดๆ ไปร้านปะยางแถวโรงบาลได้
ไปทำงานเอาโน่นเกือบ 9 โมงครึ่ง
ตอนบ่ายถึงจะทำใจไปฉีดวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า ที่มะมอมฝากรอยเขี้ยวไว้ที่ดอกยางลอนที่เอวเมื่อวาน
เอ่อ...แบบว่าวันนี้หมดซวยแล้วใช่มั๊ยเนี่ย