ชั่งใจ

วัน 2 วันมาเนี่ย มีเรื่องให้หัวใจต้องแกว่งไกว

.........ป่าว.......ไม่ใช่ผู้ชาย

แต่เป็นเรื่องที่หมอที่รู้จักกันจะเซ้งร้านขายยาให้

ก็เลยกลับมาคิดๆ ดูว่าจะทำเลยดีมั๊ย เพราะวางแผนไว้ว่าอีก 2 ปี (ขึ้นคานแน่ๆ แล้ว) พอให้เที่ยวจนหนำใจ ค่อยขยับขยายไปเป็นอาซิ้มเฝ้าร้าน พอโอกาสเข้ามาเร็วกว่ากำหนด ตาชั่งในใจที่ข้างหนึ่งแขวนการท่องเที่ยว กับอีกข้างหนึ่งแขวนธุรกิจร้านยาเอาไว้ ก็เลยต้องเอียงไปเอียงมา

พอเอาเรื่องไปปรึกษาพ่อกะแม่ พ่อก็บอกคำเดียวว่า "ตามใจ" (แล้วเงินล่ะพ่อ -_-') วันนี้ก็เลยกลับไปถามรายละเอียดต่อ ปรากฎว่าหมอแกจะเซ้งเฉพาะยาและตู้ยาในร้าน ส่วนร้านให้เช่าแค่ชั้นล่างชั้นเดียว คิดราคาตั้ง 6 - 7 พันต่อเดือนแน่ะ เราก็เลยคิดว่าแพงไปเพราะบ้านนอกอย่างเงี้ย เช่าได้ทั้งตึก

กลับมาเล่าให้พ่อกะแม่ฟังอีกครั้ง ก็เลยสรุปได้ว่า คุณแม่ไม่ปลื้ม......จบ

ตาชั่งท่องเที่ยวของเราก็เลยเอียงวูบ ดีดร้านออกไป ปล่อยให้เรากลับเป็นยาจก (หมดตัวไปกับการเที่ยว) เหมือนเดิม