Sunday, October 29, 2006

ใส่บาตรหลวงน้อง



เดี๋ยวนี้ถึงไม่ได้นอนที่บ้านก็กลับไปบ้านเกือบทุกวันตอนเช้า ไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุด (ที่ รพ.ก็มีน้ำให้อาบนา....อย่าเข้าใจผิด) เพราะว่าขี้เกียจ ซักผ้า รีดผ้า เลยต้องหอบตัวเองและเสื้อผ้าใช้แล้วกลับบ้าน แถมยังมีข้าวอุ่นๆ ที่เหลือจากใส่บาตรให้กินอีก

วันนี้กลับไปเร็ว ทันหลวงน้องมาบิณฑบาต (รูปไหนทายดูดิ) เลยได้ถ่ายรูปตอนโยมพ่อกะโยมแม่ (ที่มองแต่กล้องไม่มองพระ) ใส่บาตร พระรูปอื่นคงตลกบ้านนี้........ขนาดจะใส่บาตรยังถ่ายรูปเลยอ่ะ
แต่บ้านเราเนี่ยใส่ตอนพระกลับวัดนา เพราะตอนพระออกบิณฑบาตขาไปอ้ะ ใส่ไม่ทันร้อก ฮี่ ฮี่

Thursday, October 26, 2006

ต้องย้ายเคหะสถานซะแระ

ระยะนี้น้ำท่วมขึ้นมา มั่ก มั่ก มั่ก
ที่บ้านมองเห็นดินอยู่รำไร (ใต้น้ำ) ที่นอนของคนก็พอจะมีอยู่หรอก แต่ไม่มีที่จอดรถ
เราเลยต้องถูกแม่(ที่เป็นห่วงรถมากกว่าลูกสาว) เฉดหัวออกมานอนเฝ้ารถที่ ร.พ.
แถมยังเป็นหน้าเจอีกต่างหาก กับข้าวที่เคยบริบูรณ์ตอนนี้เลยมีแต่ ผัก ผัก ผัก ~ อะฮื้ออออ T-T

Sunday, October 22, 2006

งานบวชน้องชาย 21 - 22 ต.ค. 49






2 วันนี้เหนื่อยมากๆ เพราะที่บ้านคนน้อย (มีอยู่ 4 คน พ่อแม่ลูก) ญาติที่พอจะมาช่วยได้ก็ม่ายมี ดีที่จิ๊บขนครอบครัวมาช่วย แล้วก็คนที่ห้องยาก็พากันมาช่วยฟังเทศน์สอนนาค อีกวันหัวหน้าก็มา (และโดนใช้ถ่ายรูป) ส่วนยัยหมอปุ้มมาทั้ง 2 วัน แล้วก็ดีใจใหญ่ที่วันบวชได้อุ้มหมอนให้นาค (จริงๆ มันไม่มีคนช่วยแล้วตะหาก)

งานนี้พ่อกะแม่ปลื้มใจจนน้ำตาซึม เราเองก็ปลื้ม (แอบเอาเสื้อนาคมาใส่ด้วย) ถึงจะ(กินจน) เหนื่อยไปนิด

แล้วก็ยังดีใจที่เมนูที่เลือกมาแต่ละวันมีแต่คนชมว่าอร่อย

Sunday, October 15, 2006

ถึงวันที่ตะพาบน้อย....ต้องลอยหาย

เมื่อวานขายยาเสร็จแล้ว ยังมีอารมณ์ดีไปหาซื้อตะกร้า (จริงๆ ซื้อขนม แล้วไปเจอตะกร้า) มาใส่เจ้ารัก-ยม พาไปเดินเล่นในบ้าน (ที่น้ำท่วมถึง)
เจ้าตะพาบ 2 หน่อ กระดี๊กระด๊าดีใจ ใต่ตะกร้ากันใหญ่ จนต้องเอาถุงบิ๊กซีมาปิด ที่ไหนได้มันใต่ขึ้นมากัดถุงอีกต่างหาก (เคยบอกแล้วว่าตะพาบดุ)
เลยต้องหยุดการเดินเล่นไว้แค่นั้น คืนนั้นเอง เจ้ารัก (ตัวดุ) คงติดใจรสชาติน้ำแม่น้ำ เลยหนีออกจากอ่างไปตามหาแม่น้ำ
เช้าขึ้นมาเราเลยต้องเสียเวลาอยู่นาน (อยู่เวรซะด้วย) ตามหามันจนเจอ ว่าคลานเข้าไปซุกอยู่ข้างตู้........เกือบตาย
เลยตัดสินใจเอามันไปปล่อยไว้ในบ้าน (ที่น้ำท่วมถึง) ให้พวกมันได้ไปผจญภัยสมใจ
ป่านนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้..........โถ T-T

Friday, October 13, 2006

ได้ใบขับขี่สากลมาแร้ว



วันนี้ลางานไปทำใบขับขี่สากลมาแหละ ใช้เวลาทำแค่ 10 นาทีเอง (น่าปลื้มใจกับระบบราชการไทย T-T)

แต่ใช้เวลาเดินทางตั้ง 2.5 ชั่วโมง (รวมทั้งหลงไปที่หมอชิต 2 ด้วย)

ขากลับมาแวะพันทิพย์ ไปเกาะตู้กระจกดูบรรดาสินค้า IT น้ำลายยืดอีกเช่นเคย.....เฮ่อ แต่ก็ได้มาหลายอย่างอยู่ อย่าง memory stick ขนาด 2 GB , handy drive 512 MB , internet 128 hrs เงินเดือนเดือนนี้ (หลังจากหักหนี้แล้ว) หมดเรย........อู T-T

Thursday, October 12, 2006

ชั่งใจ


วัน 2 วันมาเนี่ย มีเรื่องให้หัวใจต้องแกว่งไกว

.........ป่าว.......ไม่ใช่ผู้ชาย

แต่เป็นเรื่องที่หมอที่รู้จักกันจะเซ้งร้านขายยาให้

ก็เลยกลับมาคิดๆ ดูว่าจะทำเลยดีมั๊ย เพราะวางแผนไว้ว่าอีก 2 ปี (ขึ้นคานแน่ๆ แล้ว) พอให้เที่ยวจนหนำใจ ค่อยขยับขยายไปเป็นอาซิ้มเฝ้าร้าน พอโอกาสเข้ามาเร็วกว่ากำหนด ตาชั่งในใจที่ข้างหนึ่งแขวนการท่องเที่ยว กับอีกข้างหนึ่งแขวนธุรกิจร้านยาเอาไว้ ก็เลยต้องเอียงไปเอียงมา

พอเอาเรื่องไปปรึกษาพ่อกะแม่ พ่อก็บอกคำเดียวว่า "ตามใจ" (แล้วเงินล่ะพ่อ -_-') วันนี้ก็เลยกลับไปถามรายละเอียดต่อ ปรากฎว่าหมอแกจะเซ้งเฉพาะยาและตู้ยาในร้าน ส่วนร้านให้เช่าแค่ชั้นล่างชั้นเดียว คิดราคาตั้ง 6 - 7 พันต่อเดือนแน่ะ เราก็เลยคิดว่าแพงไปเพราะบ้านนอกอย่างเงี้ย เช่าได้ทั้งตึก

กลับมาเล่าให้พ่อกะแม่ฟังอีกครั้ง ก็เลยสรุปได้ว่า คุณแม่ไม่ปลื้ม......จบ

ตาชั่งท่องเที่ยวของเราก็เลยเอียงวูบ ดีดร้านออกไป ปล่อยให้เรากลับเป็นยาจก (หมดตัวไปกับการเที่ยว) เหมือนเดิม

Saturday, October 07, 2006

สนามบินสุวรรณภูมิ




วันนี้ไปเยี่ยมชมสนามบินสุวรรณภูมิ "ความภูมิใจของคนไทยทั้งชาติ" กับอ๋อยและปริญญ์
คนบางตากว่าที่คิดไว้เพราะมีการประกาศว่าอย่าไปเที่ยวกันเยอะเลยเพราะจะทำให้วุ่นวาย แต่บางคน (เช่นพวกเรา) ก็ยังพอมีไปเดินเล่นถ่ายรูปกันให้เห็น


ซ้าย - หอบังคับการบินที่สูงที่สุด
กลาง - สนามบินสุวรรณภูมิ (ใครจะเชื่อว่าเป็นหนองน้ำ)
ขวา - รถรับส่งผู้โดยสารจากสนามบินไปจุดจอดรถแท๊กซี่

Friday, October 06, 2006

น้ำท่วมแล้วเจ้าข้าเอ๊ย


หมู่นี้ฝนตกได้ตกดี จนบ้านริมแม่น้ำของเรา จวนจะกลายเป็นบ้านในแม่น้ำอยู่รอมร่อ
แต่ก็ช่างเหอะมันเป็นอย่างงี้อยู่ทุกปีจนชินแระ
จะมีก็แต่ปีนี้ที่แม่เราใกล้สติแตกเข้าไปทุกที เพราะกลัวว่าวันงานบวชน้องชายจะฝนตกบ้างล่ะ น้ำจะท่วมสูงบ้างล่ะ ว่าแล้วก็ใช้เรากะพ่อขนของหนีน้ำกันเป็นการใหญ่

เราเลือกของเบา (มะพร้าวแห้ง) โดยหารู้ไม่ว่ามันเป็นแหล่งซุกซ่อนของลูกตะขาบ
กว่าจะขนเสร็จ มันก็ขึ้นมาไต่เล่นบนขาเรา....อึ๊ย
แต่ก็กำจัดมันไปแระ กระดูกคนละเบอร์ก็เงี้ย